We zijn dóór in de sjampionnekliek richting de laatste zestien en dat volledig op eigen kracht! Resultaten op de andere velden hebben we niet nodig gehad, want we hebben het toch mooi maar zélf gedaan! Man, wat zijn wij Ajacieden trots
Tóch, kritisch als we zijn, hebben we natuurlijk nog helemaal niks. Natuurlijk is het een geweldige prestatie, maar in klinkend klatergoud en zilverwerk gerekend staat er nog een wak in de prijzenkast. Wél strijden we nog op drie fronten mee. De investeringen van het begin van het seizoen zijn terugverdiend en dat is een prettige constatering, zo halverwege het seizoen. Er kan geoogst gaan worden…
De contributie aan de UEFA is ook weer betaald na de ongeregeldheden van vooral Portugese kant, maar wat er in Athene gebeurde tart werkelijk iedere beschrijving. De hooligans van AEK en plaatselijke (wan)ordehandhavers hadden kennelijk een pact gesloten om de Ajacieden tot het uiterste te tergen. Ik ben dan ook reuze benieuwd hoe de sancties er nu uit komen te zien na die schandalige vertoning van de autoriteiten daar. We weten nu in ieder geval wat er (niet) met ons geld is gebeurd in Griekenland. Kennelijk is er ergens iets aan de strijkstok (of was het wapenstok?) blijven hangen…
Ondertussen loopt deze blog over van sarcasme en cynisme, ondanks het euforische gevoel sinds dinsdag. Misschien vanwege teleurstellingen in het recente verleden, maar ook een portie gezond realisme zit in deze schrijver verborgen. Maar laten we het dan positief afsluiten.
De schaal, de dennenappel en de cup met de grote oren zijn allemaal nog in beeld. Ongetwijfeld zullen we ergens afstand van moeten doen onderweg, maar we tellen weer méé! Na elf wedstrijden ongeslagen te zijn in de sjampionnekliek mag je dat toch zeggen. De lampies en de kakkies zullen dit met jaloezie moeten accepteren. Fijne feestdagen alvast!