Ik had geen kaartje voor de wedstrijd. Ik had geen seizoenkaart maar enkel een clubcard. Ik kon helaas geen kaartje bemachtigen voor deze wedstrijd. Desondanks hield mij dit niet tegen om toch af te reizen naar de Arena. Ik ging altijd met een maatje van mij met wie ik vaker naar wedstrijden ging. De zon scheen die dag en het was een heerlijke temperatuur. Ondanks de spanning van de wedstrijd hadden wij toch wel een goed gevoel. Een gevoel van dit mag en kan niet mis gaan.
Ik weet nog goed dat wij met de trein vanuit Zoetermeer onderweg gingen naar Amsterdam. Zoals altijd overstappen op Gouda en via Schiphol richting de Arena.

Na Gouda leek het alsof op elk station meer Ajacieden stonden.  In de trein werden al meerdere Ajax liederen gezongen. Op Schiphol stapten wij uit om wat eten en drinken te halen. Het leek wel alsof alle Ajacieden híer verzamelden. Het was een mensenmassa met rood/witte shirtjes. Je zag de mensen die op vakantie waren kijken van, wat is dit allemaal?

In de trein van Schiphol in de richting van de Arena was het al een heerlijke sfeer. Een sfeer alsof wij met zijn alle al wisten, wat er later die middag zou gaan gebeuren. Zoals eerder vermeld hadden wij geen kaartje, wij besloten om te gaan kijken in het supportershome. Het supportershome wat er helaas niet meer is. De shirtjes aan het plafond, de sfeer in het home zelf, de herinneringen aan de muur en zo kan ik nog wel even doorgaan..

Naarmate de tijd verstreek, zag je de meeste supporters uit het home in de richting van het stadion gaan. Maar werd het leeg in het home? Nee, zeker niet. Het home bleef volstromen met Ajacieden. Ajacieden die net zoals ik geen kaartje hadden maar er wel bij wilden zijn. Ik en mijn maatje hadden goede plekken uitgezocht zodat wij goed te TV konden zien.

Vlak voor de wedstrijd klonken de liederen uit de speakers van de TV. Maar als er een lied werd in gestart in het stadion, zongen wij in het supportershome mee. Konden de spelers ons horen? Nee, tuurlijk niet. Maar onze energie was zeker voelbaar, ook in de Arena waar het kolkte. Vuurwerk tijdens de opkomst van de spelers. Met elke klap juichten wij meer in het home.

Het eerste fluitsignaal klonk terwijl het home helemaal vol was, ook hier was het uitverkocht. Er kon naar mijn idee niemand meer bij.
Nog steeds heerste het gevoel, dit kan niet meer mis. 3 punten in de Arena houden en we zijn er. De derde ster! Na 35 seconden een enorme kans voor Twente, Ruiz schoot de bal vanaf de rechterkant van het 5 meter gebied op de handen van Vermeer. Dit had heel fout kunnen gaan, maar dit is waar Vermeer ongelofelijk goed in was. De reflexen op korte afstand.

De wedstrijd ging over en weer, Ajax de overhand maar Twente was ook gevaarlijk. Ajax werd sterker en sterker en de goal hing in de lucht. Vlak voor de goal, de enorme kans van Sulejmani.. die schoot de bal van een meter of 11 over de goal van Twente. Ik dacht op dat moment nog wel eens bij mijzelf, het zal toch niet zo’n dag gaan worden?? Ongeveer 4 minuten later, de voorzet van Van Der Wiel, wat hij zo goed kon vanaf de rechterkant, langs alles en iedereen en wie stond daar bij de tweede paal, Siem De jong, who else, dat seizoen! Iedereen sprong elkaar in de armen, iedereen door het dolle heen. Eindelijk de goal en virtueel Ajax bovenaan!
Ajax bleef domineren de wedstrijd tot Twente vlak voor de rust met Landzaat die rakelings langs de kruising schoot.
Het rustsignaal klonk en de muziek ging aan in het home. 1-0 voor met de rust. Maar toch bleef de spanning want iedereen herinnerde zich nog een week geleden de bekerfinale tussen beide clubs.

De tweede helft begon en je merkte toch dat de spanning een beetje de overhand begon te nemen. Het was net wat stiller dan bij het begin van de wedstrijd of het einde van de eerste helft. 45 min nog, er kon van alles gebeuren. Van Der Wiel had de bal weer op rechts, gooit de bal voor.. en daar is, Landzaat! Die stond helemaal alleen, geen Ajacied om hem heen en kopt de bal zo de kruising in! 2-0, en je merkte dat de spanning verdween, 2-0 vlak na de rust. Dit moet goedkomen, vooral met de gedachten hoe Ajax speelde de eerste helft. Maar we waren nog in extase toen we om keken en Janssen de bal kreeg en met zijn linker de bal rechts achter Vermeer schoot.. Precies hetzelfde als de week ervoor toen Twente de beker winst te pakken ten koste van Ajax.. De spanning was weer terug, want met een gelijkspel was Twente kampioen. De hele tijd gedachten, dit gaat toch niet weer gebeuren? Kansen over en weer maar geen goals.

De slotfase brak aan, nog een kwartier en nog altijd 2-1.. Ajax begon aan een actie, 77e min. De Jong kreeg de bal randje 16 van Blind. Passt de bal naar Eriksen, Eriksen terug naar De Jong.. De Jong 1 op 1 met Mihaylov. Het stifje over de benen van de keeper en de bal gaat de verre hoek in. Het stadion ontplofte, het home ontplofte. Alle spanning weg. De muziek ging aan, het was Andre Hazes met het nummer “Zeg maar niets meer”. Er stonden supporters op de tafel en voor de TV. Ik zag bijna niets meer van de TV maar dat maakte niet uit. Het bier ging het hele home door, mijn shirt was doorweekt maar dat maakte allemaal niet uit. We moesten nog even maar we waren er.

Het laatste fluitsignaal klonk. AJAX KAMPIOEN! De drie sterren waren een feit. Eindelijk, na zo lang wachten. Veel meegemaakt, een hele hoop verschrikkelijke wedstrijden gezien. Maar eindelijk weer waar Ajax hoort. Bovenaan de Eredivisie. Iedereen herkend de beelden nog wel, de emotie bij Jan Vertonghen, maar elke Ajacied weet hoe hij zich voelde, want zo voelde elke Ajacied zich ook. Kippenvel op mijn armen als ik de beelden terug zie of eraan denk. In 1 beeld het gevoel van de Ajacieden.

Vervolgens naar de huldiging gegaan. Het duurde wat langer voordat we er waren. We stonden bijna helemaal achteraan, op de dixie’s. Ik weet niet hoe veel supporters daar waren. 100.000? 200.000? Het zal om het even zijn. Lang verhaal kort, het hele Museumplein was rood/wit. Tussen de bomen de huldiging bekeken, zag ik alles? Nee, zeker niet maar dat maakte niet uit.
Ik was er bij!

Tekst Mike Fabriek

Welk kampioenschap is bij jullie het meeste bijgebleven. Stuur een tekst met eigengemaakte foto’s naar info@ajaxmuseum.nl Wij gaan dan een bericht plaatsen op onze website en onze facebook en instagram account.